μυριολαγάριστον

μυριολαγάριστον, τὸ (Μ)

πολύ μεγάλη καθαρότητα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. ουδ. τού αμάρτυρου επιθ. *μυριολαγάριστος (< μυρι(ο)-* + λαγαριστός < λαγαρίζω)].